Waarom de tak de Cupere circa 1500 stopt

Op het internet vindt men heel wat genealogieën waarin deze familie teruggaat tot ver in de middeleeuwen. Het koppelen van de Mechelse Kuypers of Cuypere uit mijn kwartierstaat aan de genealogie 'Famille De Cupere, De Cuyper, De Kuyper', zoals beschreven in de Complément au nobiliaire des Pays-Bas et du comté de Bourgogne door baron de Herckenrode is verkeerd en fantasievol. Het Aardrijkskundig woordenboek der Nederlanden van A.J. van der Aa is in Nederland de referentie om oude plaatsnamen te kunnen terugvinden. In Nederland zijn er heel wat dorpen die door overstroming verdwenen zijn. Ook deze dorpen zijn opgenomen in van der Aa's werk. Ik heb dit werk geraadpleegd en was begonnen met de mij onbekende plaatsnamen op te zoeken. Na het tevergeefs opzoeken van vijf opeenvolgende plaatsnamen ben ik tot de overtuiging gekomen dat deze genealogie op zijn minst wat betreft de oudste periode meer fantasie dan werkelijkheid is. Het testament van de ouders van Maarten (Jan de Cuyper en Jacoba van Springel) bevindt zich in het stadsarchief van Mechelen. De transcriptie door Frans Cuypers verscheen in het nr. 5 van 't Koeriertje van 1961. De benedictijnen hebben in 1904 een artikel gewijd aan Martinus Cuperus (Maarten de Cuyper). In een voetnota staat de volgende opmerking: 'C'est par erreur que M. Louis De Backer rattache l'évêque de Chalcédoine à la famille de Cupere, qui possédait la terre de Drincham dans le canton de Bourbourg et portait pour armes : de gueules à la croix de S. André herminée [Annal. de la Soc. d'Émulation de Bruges, 2 série, VI, p. 96]' (extract uit: Revue Bénédictine, vingt et unième année, Abbaye de Maredsous, 1904, p. 145).


Terug naar het begin van deze tekst

Terug naar de algemene inhoud